Geen zomer zonder Tourverhalen. Wout Poels vat alles in “Beroep Wielrenner’ goed samen: “Eerst maar eens zien of we die Tour gaan rijden!’ Zoals ook voor de serie over Jumbo-Visma geldt dat het afwachten is of het drievoudig kopmanschap in dit team een optie is voor de Tour de France van 2020 of die van 2021. En of Jakob Fuglsang de eerste plaats op de wereldranglijst dit jaar nog gaat bereiken. Hij vertelt in deze Muur over zijn late doorbraak – en hoe dat zo heeft kunnen komen. De Tourgeschiedenis is als een hoogzwangere vrouw, mijmert dichter Willie Verhegghe in deze Muur. En die geschiedenis zit vol met adembenemende verhalen. De schrik slaat je alsnog om het hart als je in Every picture (32) leest hoe de ernstig zieke Aart Vierhouten in 2002 bijna het leven liet. Anderzijds kunnen wielrenners die een virus onder de leden hebben gehad hoop putten uit het levensverhaal van Costante Girardengo. Hij overwon de Spaanse griep en reeg al heel snel daarna de ene zege na de andere aaneen. Herinneringen. Aan de hippies in de zomer van 1970 in het Kralingse Bos die de muziek van Van Morrison en anderen opsnoven, terwijl Eddy Merckx in Frankrijk heerste. Aan Joop Zoetemelk die tien jaar later de Tour won. Aan die razend spannende slotfase van etappe 3 in 2007. Wie weet nog welke tv-verslaggever in 1984 al snel de Tour moest verlaten omdat hij zijn bazen bij de NOS had beledigd? Een andere journalist, Albert Gustave Paul Baker d’Isy, maakte met iedereen ruzie, maar het respect voor zijn artikelen was er niet minder om, zo blijkt uit zijn lotgevallen.
De Muur 69 – Diverse auteurs
